Ciekawa publikacja na 300-lecie Białej. Stworzyli ją znakomici historycy

W styczniu 1723 roku król August II Mocny na wniosek starosty lipnickiego nadał Białej prawa miejskie. W ubiegłym roku, młodsza siostra Bielska świętowała więc swoje 300-lecie. Z tej również okazji, grupa historyków z naszego miasta wydała publikację, która zdradza kolejne, nieznane dotąd fakty. Niestety premiery książki nie doczekał jeden z jej autorów – dr Jerzy Polak.

We wtorek w Ratuszu zaprezentowana została najnowsza publikacja wydana z okazji 300-lecia nadania praw miejskich Białej. „Biała poprzez wieki. W 300. rocznicę nadania praw miejskich” to książka unikatowa, nad którą pracowała rzesza historyków badających na co dzień dzieje naszego miasta.

Książka pod redakcją dr Macieja Bujakowskiego, Piotra Keniga i Jerzego Polaka wydany przez Książnicę Beskidzką to pokłosie konferencji, która kilka lat temu odbyła się w Archiwum Państwowym. Prelegenci stwierdzili wtedy bowiem, że szkoda byłoby, gdyby napisane przez nich artykuły trafiły do szuflady. Poproszono więc o patronat prezydenta Jarosława Klimaszewskiego i książka została wydana. – Podjęliśmy to zadanie. Nigdy bym jednak nie pomyślał, że w dniu publikacji będę stał tutaj sam, bez dr Polaka, który najbardziej przyczynił się do jej powstania – mówił Maciej Bujakowski, prezes Bielsko-Bialskiego Towarzystwa Historycznego.

W środku znajdziemy bogate ilustracje, wiele historycznych zdjęć oraz mnóstwo informacji w formie przekroju przez wieki. Autorów artykułów jest ośmiu, wśród nich m.in. dr Ewa Janoszek, Grzegorz Madej i Jacek Kachel. Są to szanowane autorytety w kwestii badania dziejów naszego miasta.

Treści zawarte w książce opowiadają m.in. o historii i lokalizacji bialskich ratuszy, o tym, jak zmieniała się numeracja domów i pod jakimi numerami mieszkały znane bialskie rodziny czy przypominana jest historia ul. Szpitalnej (dzisiejsza ul. Dmowskiego), która zmieniła się całkowicie, szczególnie poprzez budowę osiedla Śródmiejskiego w latach 70., kiedy to wyburzono wszystko, zachowując raptem dwie-trzy kamienice. Przeczytamy również o pożarze młyna Neumanna w 1946 roku i jego konsekwencjach dla całej społeczności bialan. Na końcu zaś znajdują się refleksje samych historyków na temat tego, jak z ich perspektywy zmieniała się Biała w czasie ich życia.