Koniec rozbiórki elektrociepłowni. Lipa w miejsce kominów

W czerwcu oficjalnie zakończyła się rozbiórka zabudowań starej bielskiej elektrociepłowni. Wykonawca uporał się w z tym zadaniem w ciągu dwóch lat. Tam, gdzie do niedawna stały ogromne bloki energetyczne, a wysoko w górę strzelały kominy, rozciąga się teraz zielona łąka. Posadzono na niej samotną lipę. To taki miły akcent na zakończenie prac, a jednocześnie ponadczasowy symbol.

Kominy były ogromne (większy mierzył 160 m, a mniejszy 120 m), widać je było z każdego punktu miasta. Prace rozbiórkowe ruszyły w 2019 roku i była to imponująca operacja. Dużym wyzwaniem było też pozbycie się ogromnych budynków, w których mieściły się się bloki energetyczne oraz chłodni kominowej. Wykonawca musiał rozebrać w sumie 32 różne budynki, a następnie uporządkować i zniwelować teren. Trzeba było zutylizować około 30 tysięcy porozbiórkowych odpadów, w tym gruzu oraz szkodliwego azbestu.

Jak informuje inwestor prace przebiegły bez większych przeszkód, nie doszło do żadnego wypadku. Starano się też oszczędzić rosnące w pobliżu wyburzanych obiektów drzewa, ograniczono się jedynie do niezbędnych wyciek. W zamian teren ma być obsadzony nowymi drzewami – ma ich się tam pojawić około 200. Na początek wykonawca posadził lipę i wybór ten nie był przypadkowy. Rozbiórkę prowadziła bowiem czeska firma Morozek z Bystrzycy koło Trzyńca. Dla Czechów lipa to drzewo o symbolicznym znaczeniu, a na dodatek jedna z najbardziej znanych czeskich lip rośnie niedaleko Bystrzycy, w pobliskim Gródku (tak zwana Hrádecká lípa). Był to gest podziękowania spółce Tauron za współpracę oraz okolicznym mieszkańcom za wyrozumiałość, jaką okazywali podczas trwania prac wyburzeniowych.

W jaki sposób Tauron zamierza wykorzystać w przyszłości grunt po wyburzonym zakładzie? Spółka w tej kwestii wypowiadała się do tej pory bardzo zdawkowo. Jak tłumaczono – rozważane były różne możliwości zagospodarowania terenu, w tym także jego sprzedaż w celach komercyjnych.

Przypomnijmy, że wyburzona infrastruktura powstała w latach 60. ubiegłego wieku (budowa całego kompleksu energetycznego zakończyła się ostatecznie w 1973 roku). Dużą elektrociepłownię wzniesiono, aby zapewnić energię dla szybko rozwijającego się w tym czasie miasta. Tamten zakład nie był użytkowany już od 2013 roku, od chwili gdy tuż obok oddano do użytku nowoczesny blok energetyczny. Jego budowa trwała dwa lata i pochłonęła 600 mln zł. Stara elektrociepłownia, mimo wielu udoskonaleń, nie spełniała już norm emisji zanieczyszczeń i opierała się na mało efektywnych rozwiązaniach technologicznych. Stąd też spółka Tauron podjęła decyzję o budowie nowej elektrociepłowni (nowoczesnej, lecz wciąż węglowej). Jedną z proekologicznych nowinek jest akumulator ciepła (ogromny walcowaty zbiornik stojący przy ulicy Żywickiej), dzięki któremu niewykorzystane w danym momencie ciepło nie jest – jak dawniej – „transmitowane” do atmosfery w chłodni kominowej, lecz gromadzone w postaci gorącej wody i w razie potrzeb wykorzystywane do zasilania sieci ciepłowniczej. Gdy nowy zakład ruszył, zapadła decyzja o wyburzeniu starego, jednak z różnych przyczyn rozpoczęcie prac przesunęło się w czasie o kilka lat.