W zabytkowym kościele parafialnym w Wilamowicach właśnie dobiegają końca prace konserwatorskie, przywracające świetność polichromii z XX wieku. Inicjatywa ta stała się kolejnym, znakomitym przykładem troski o lokalne dziedzictwo artystyczne i religijne w naszej diecezji.
Jak podkreśla ks. dr Szymon Tracz, diecezjalny konserwator zabytków, renowacja była wyjątkowo wymagająca – kościół w Wilamowicach należy bowiem do najwyższych budowli sakralnych w diecezji. Konserwatorzy musieli prowadzić prace na znacznych wysokościach, co utrudniało dostęp i wymagało dodatkowego sprzętu oraz doświadczenia.
Polichromia zdobiąca wnętrza kościoła została oczyszczona, uzupełniona i scalona. W swojej kompozycji ukazuje ślady wpływów „młodopolskiego” malarstwa krakowskiego oraz secesyjnego stylu – zwłaszcza w nawiązaniach do twórczości Włodzimierza Tetmajera. Dzięki temu ornamenty, detale i barwy odzyskały pierwotną głębię i kontrast, harmonizując jednocześnie z neogotycką architekturą świątyni.
W prezbiterium kościoła ukazują się wizerunki czterech Ewangelistów, na łuku tęczowym – Apoteoza Trójcy Przenajświętszej wraz ze świętymi: św. Józefem i św. Stanisławem ze Szczepanowa. W nawie, na sklepieniu, znalazły się postaci czterech patronów Polski – św. Wojciecha, św. Jana Kantego, św. Stanisława Kostki oraz św. Kazimierza Królewicza. Na zachodniej ścianie uwagę przyciąga scena uciszenia burzy na jeziorze. Pod chórem muzycznym umieszczono postacie św. Brata Alberta i bł. Teresy Ledóchowskiej, zaś na parapecie chóru – anioły trzymające widok dawnego, drewnianego, spalonego kościoła.
Odrestaurowana dekoracja stanowi jeden z najciekawszych przykładów malarstwa ściennego drugiej połowy XX wieku na terenie Podbeskidzia. Prace konserwatorskie były możliwe dzięki współpracy wielu podmiotów – m.in. Proboszcza ks. prałata Stanisława Morawy, parafian, Urzędu Gminy Wilamowice oraz wsparciu z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków „Polski Ład”.
