Owczarnie przepełnione. Chiński wirus skomplikował życie bacom

Owczarnie w Beskidach pękają w szwach. Przez całą zimę przyszło w nich na świat wyjątkowo dużo jagniąt. Z jednej strony więc górale się cieszą, ale z drugiej – od przybytku ich boli głowa…

Udane miesiące mają za sobą Teresa i Józef Kawikowie z Brennej. Ich stado wręcz się podwoiło. W porównaniu do zeszłego roku nie mieli problemów z wykotami – matki nie potrzebowały większej pomocy przy wydawaniu na świat młodych i nie padały też, tak jak w poprzednim sezonie, w efekcie porodowych komplikacji.

– Mieliśmy jedne czworaczki, ale niestety nie przeżyły, kilka „trójek” było również i sporo „dwójek”. Parę owiec jeszcze się nie okociło. Tak naprawdę ciężko nam zliczyć wszystkie jagnięta, bo jest ich tak dużo. Szacujemy, że około 140-150. Ze starymi będzie ich koło 300. Szczerze mówiąc, nie spodziewaliśmy się takiego urodzaju. Przyznaję, że trochę nas to podnosi na duchu, szczególnie w dzisiejszych trudnych czasach, kiedy dzięki owcom i robocie przy nich mamy zajęcie, możemy wyjść z domu, na łąkę i nie myśleć o koronawirusie. Dzień za dniem szybciej mija. To wszystko daje nam nadzieję na lepsze jutro, bo ono chyba kiedyś przyjdzie, prawda? – zastanawia się Teresa Kawik.

Nasza rozmówczyni przyznaje, że wraz z mężem nosili się z zamiarem likwidacji hodowli – o czym zresztą pisaliśmy – ale zdecydowali, że ten rok na pewno będą starali się jakoś przeżyć, choć łatwo z pewnością nie będzie. – Pasiemy stado głównie przy domu. Wychodzimy dwa razy dziennie. Trawa jest ładna, więc owce coś tam zawsze pozbierają, a my nacieszymy oczy ich widokiem. Na noc je zamykamy do szopy, bo jest jeszcze za zimno. Jak tylko się zrobi pogoda, mąż pójdzie z nimi w góry – opowiada Teresa Kawik. Czy wilki znowu ich będą nękać, tak jak w zeszłym roku? Tego nie wiadomo, choć niejednokrotnie fotopułapki umieszczone przez myśliwych w lasach w Brennej uwieczniały wędrujące po Beskidach drapieżniki.

Również u innych hodowców na świat przyszło bardzo dużo jagniąt. Rok temu cieszyliby się z tego faktu jeszcze bardziej, ale teraz mają problem. Ci, którzy żyli z ich sprzedaży, a szczególnie z eksportu do Włoch, liczą straty. To właśnie bowiem do tego kraju co roku przed Wielkanocą sprzedawali tysiące jagniąt. Z powodu zamknięcia włoskiego rynku, transporty nie wyruszyły w drogę. Zwierząt nie udało się także sprzedać na rynku krajowym, gdzie przestały działać restauracje, pensjonaty i hotele.

– Chiński wirus skomplikował życie również na wsi i bardzo mocno uderzył w hodowców owiec. Jego skutki obejmują także naszych pasterzy, którzy nie mogą sprzedać jagniąt. Co roku na święta do Włoch szło z całego Podhala około 15 tysięcy sztuk. Nikt nie spodziewał się, że teraz będzie inaczej. W szopach nie ma zabezpieczonej odpowiedniej ilości pokarmu, by zaspokoić wszystkie zwierzęta, z związku z czym trzeba będzie wychodzić wcześniej na pastwiska, a w górach nie ma ku temu jeszcze sprzyjających warunków. Marne pocieszenie jest takie, że jagnięta piją jeszcze mleko i przynajmniej nie trzeba robić serów, bo i tak prawie nikt ich obecnie nie kupuje. Z powodu koronawirusa w Beskidach nie ma turystów, którzy stanowią największą klientelę – ubolewa Józef Michałek z Istebnej, wojewoda wołoski, członek prezydium Zarządu Głównego Związku Podhalan w Polsce, prezes Oddziału Górali Śląskich i przedstawiciel społeczności pasterskiej na naszym terenie. Nie wiadomo, co zrobić z tak dużą ilością jagniąt i czy po zakończeniu kwarantanny uda się choć częściowo odrobić straty.