29 lipca w Górkach Wielkich odbędzie się uroczysty pogrzeb o charakterze państwowym, organizowany przez katowicki oddział Instytutu Pamięci Narodowej. We wspólnej mogile spoczną szczątki braci Leopolda i Józefa Dańców, a także Romana Bączka oraz Ludwika Kłósko.
Msza w kościele św. Jana Sarkandra w Górkach Wielkich rozpocznie się o godz. 14.00. Godzinę później zaplanowano pochówek na cmentarzu parafialnym przy ulicy Pod Zebrzydkę 17. W uroczystości wezmą udział dr Karol Polejowski, zastępca prezesa IPN oraz Adam Siwek, dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN.
Kim były osoby, które wkrótce zostaną pochowane w Górkach Wielkich? Leopold Daniec, ps. „Leszek”, urodził się 6 września 1917 r. w Oświęcimiu, a Józef Daniec, ps. „Jastrząb”, 23 września 1921 r. w czeskiej miejscowości Zahlinice. Obaj bracia byli żołnierzami Zgrupowania Oddziałów Leśnych VII Okręgu Wojskowego Narodowych Sił Zbrojnych kpt. Henryka Flamego ps. „Bartek”. Służyli w Samodzielnym Oddziale Leśnym im. „Szarego”, dowodzonym przez Antoniego Bieguna ps. „Sztubak”. Obaj zostali zamordowani we wrześniu 1946 r. pod Malerzowicami Wielkimi w dawnym majątku Scharfenberg przez funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa w ramach operacji o kryptonimie „Lawina”. Szczątki jednego z braci zostały odnalezione w wyniku prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN w październiku 2012 r. w pobliżu Malerzowic Wielkich na Opolszczyźnie. Badania genetyczne niestety nie pozwalają na określenie, do którego z braci Dańców należą zidentyfikowane szczątki.
Z kolei Roman Bączek – żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych – urodził się 13 czerwca 1921 r. w Górkach Wielkich. Był żołnierzem Zgrupowania Oddziałów Leśnych VII. Okręgu Wojskowego NSZ pod dowództwem kpt. Henryka Flamego „Bartka”. Został zamordowany we wrześniu 1946 r. w Starym Grodkowie przez funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa w wyniku operacji o kryptonimie „Lawina”. Szczątki Romana Bączka zostały odnalezione w wyniku prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN wiosną 2016 r. w Starym Grodkowie.
Natomiast Ludwik Kłósko, ps. „Wigura”, urodził się 16 sierpnia 1923 r. w Kaczycach. W 1941 r. został wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty, a pod koniec 1944 r. osadzono go w obozie koncentracyjnym KL Gross-Rosen. Wiosną 1945 r. wrócił w rodzinne strony. W 1946 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną, dołączając do patrolu sierż. Stanisława Włocha ps. „Lis”, a następnie oddziału plut. Ludwika Byrskiego ps. „Żbik”, wchodzącego w skład zgrupowania Narodowych Sił Zbrojnych kpt. Henryka Flamego ps. „Bartek”. Uczestniczył w licznych akcjach zbrojnych grupy. Został aresztowany po starciu oddziału „Żbika” z obławą UB–MO–KBW w rejonie wsi Kocierz Moszczanicki w Beskidzie Małym w dniu 13 sierpnia 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie wyrokiem z 24 października 1946 r. skazał „Wigurę” na karę śmierci, którą wykonano przez rozstrzelanie 8 listopada 1946 r. w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.
