Rodzic pyta, uczeń obrywa

Dwoje uczniów bielskiej podstawówki Jonatana – jedno niepełnosprawne – zostało kilka dni temu skreślonych z listy, bo ich rodzice ośmielili się skrytykować dyrekcję. Prywatna szkoła, więc wolnoć Tomku w swoim domku? Nie do końca.

Jaś i Małgosia*, to rodzeństwo. Małgosia cierpi na chorobę aspergera. Dzieci związane były z placówkami Jonatana od 2015 roku. 1 kwietnia nie mogły się już jednak zjawić w swoich klasach, bo ich rodzice otrzymali wypowiedzenie umowy zawartej ze szkołą.
– To, co się stało, to jakaś kpina – mówi nam rozżalona postawą szkoły mama rodzeństwa. – Uderzono w dzieci, które z całą tą żenującą historią nie mają nic wspólnego. I to teraz, przed końcem roku szkolnego. Gdzie tu jest, pytam, dobro ucznia, dobro dziecka?! W tej szkole nikogo to najwidoczniej nie obchodzi.

Wątpliwości na tapecie

Sprawa zaczęła się na początku tego roku, kiedy paru rodziców, w tym mama Małgosi i Jasia, wysłało do dyrekcji szkoły uwagi dotyczące jej funkcjonowania. Chodziło o obiady szkolne i fakt, że uczniowie pojawiający się na stołówce w drugiej turze mają już mniejszy wybór posiłków. Kolejna sprawa budząca niezadowolenie, to brak chodnika przy drodze dojazdowej do szkoły przy ulicy Błękitnej. Rodziców irytowała też kwestia braku wiaty, pod którą w czasie deszczu mogliby się schronić w oczekiwaniu na swoje pociechy wychodzące z budynku szkolnego. Rzeczy zatem, można powiedzieć, normalne w każdej szkolnej społeczności, gdzie rodzice interesują się warunkami, w jakich uczą się ich dzieci. W przypadku szkoły prywatnej, gdzie za naukę trzeba miesięcznie zapłacić kilkaset złotych, tym bardziej ma się prawo do wątpliwości. Za nie, oczywiście, nikt nikogo ze szkoły nie wyrzuca. I może nie byłoby ciągu dalszego, gdyby nie to, że na wspomniane dylematy odpowiedział rodzicom ekspert ds. edukacyjnych w Jonatanie. W sprawie obiadów napisał m.in., że ”Jakość obiadów zweryfikowałem osobiście. Są wyśmienite. W żadnej innej placówce nie spotkałem się z możliwością wyboru kilku dań.” Odnośnie chodnika sprawę również przesądził twierdząc, że budowa jest niemożliwa, bo droga nie należy do szkoły. Chęć postawienia wiaty eksperta nazwał z kolei „absurdem”.

Ekspert od kpiny

– Pan ekspert po prostu wyśmiał nasze wątpliwości – mówi mama Jasia i Małgosi. – A przecież pobiera pensję m.in. z tego, co płacimy szkole. Powinien więc mieć dla nas więcej szacunku, a nie pisać, że obiady są dobre, bo sam je degustował. Odpowiedział nie na temat, a jeśli jada na stołówce, to mam nadzieję, że sam za to płaci.

W taki też mniej więcej sposób nasza rozmówczyni odpisała ekspertowi.

– Ironicznie i trochę złośliwie, przyznaję – mówi dzisiaj. – Ale miałam do tego prawo. Poruszyliśmy ważne dla naszych dzieci sprawy.
Pismo to mama rodzeństwa wysłała do wszystkich rodziców i nauczycieli. Z myślą o tym, że nadejdzie kolejna odpowiedź i wywiąże się może jakaś dyskusja zakończona kompromisem.

Wypowiedzenie

Odpowiedź nadeszła, ale nie taka, jak się spodziewano.

– Dwa dni później otrzymałam wypowiedzenie umowy zawartej ze szkołą. To był szok. Po prostu. W wypowiedzeniu jako powód podano „(…) publiczne wyrażanie (…) negatywnego oraz pogardliwego stosunku wobec Niepublicznej Szkoły Podstawowej Jonatan w Bielsku-Białej oraz jej pracowników, co pozostaje w sprzeczności oraz zasadami obowiązującymi w szkole, jak również godzi w godność nauczyciela oraz dobre imię szkoły (…).”

Mama Jasia i Małgosi, kiedy już ochłonęła ze zdziwienia i wrażenia, usiłowała spotkać się z dyrektorką szkoły, Agnieszką Michalak, i wyjaśnić całą sprawę, która – jej zdaniem – była zwykłym nieporozumieniem. Powód wypowiedzenia uznała bowiem za absurdalny chociażby z tego względu, że nie mgło być mowy o godzeniu w dobre imię szkoły.

– Jakim cudem – dziwi się kobieta. – W każdej społeczności szkolnej omawia się różne problemy i nikt za to nie wyrzuca uczniów! Upubliczniłam swoje zdanie, ale tylko w gronie szkolnym, więc zarzut o publicznym krytykowaniu szkoły jest kompletnie bezzasadny!
Mimo kilku prób, ze spotkania nic nie wyszło. – Nikt na moje prośby nie odpowiedział – tłumaczy nasza rozmówczyni.

C.d.n.

Jaś i Małgosia nie chodzą już do Jonatana. Jaś zapisany został do szkoły publicznej w swoim rejonie zamieszkania. Jak się to odbije na jego psychice i nauce, czas pokaże. Nastolatkowi z pewnością łatwo nie będzie. Małgosia przejdzie tymczasem na nauczanie indywidualne, bo w zwykłej klasie, z uwagi na swoją przypadłość, nie poradziłaby sobie. Dzieciaki tak, czy inaczej, ucierpią przez źle rozumianą, jak się wydaje, troskę dyrekcji szkoły o jej dobre imię. Ich mama nie zamierza jednak zostawić całej sprawy bez dalszego ciągu.

– To nie jest tak, że jeśli ktoś ma prywatną firmę, to może sobie robić, co mu tam w głowie się urodzi – mówi. – W każdej szkole kwestią najważniejszą jest uczeń i jego dobro, a nie fałszywe pojmowanie dobrego imienia samej firmy.
Trudno z mamą Jasia i Małgosi się nie zgodzić. Przewrotnie można powiedzieć, że to dyrekcja szkoły podejmując wspomnianą decyzję godzi w imię swojej placówki, bo skreślanie uczniów niedługo przed końcem roku szkolnego z powodu zatargu z rodzicem splendoru jej nie przynosi.

„(…) jesteśmy z dziećmi od żłobka aż do ukończenia szkoły podstawowej, co korzystnie wpływa na ich poczucie bezpieczeństwa i przynależności.” – Zapewnia Jonatan na swojej oficjalnej stronie internetowej. Tym bardziej trudno zrozumieć intencje dyrekcji, która w przypadku Jasia i Małgosi przerwała brutalnie tę ciągłość przynależności i poczucia bezpieczeństwa.

Zadaliśmy oczywiście pytania dotyczące opisanej sytuacji dyrektorce Jonatana, pani Agnieszce Michalak. W szczególności chcąc się dowiedzieć, jak pojmuje ona pojęcie dobra ucznia i dziecka. W odpowiedzi usłyszeliśmy, że: „Skreślenie dzieci Pani (…) z listy uczniów Szkoły Jonatan z punktu widzenia Szkoły nie będzie miało negatywnego wpływu na ich dalszą edukację. Według wiedzy władz placówki JONATAN, dzieci pani (…) zostały przeniesione do innej placówki oświatowej i kontynuują edukację.”
*Imiona dzieci zostały zmienione