Grób uczestniczki Powstania Warszawskiego Alicji Tyczkowskiej na cmentarzu przy ul. Grunwaldzkiej w Bielsku-Białej został wyróżniony plakietą Grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski. Uroczystość odbyła się 1 sierpnia.
Wydarzenie było elementem obchodów 81. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Plakietę na grobie Alicji Tyczkowskiej umieścił naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach Jan Kwaśniewicz. W imieniu władz państwowych hołd zmarłej oddał drugi wicewojewoda śląski Michał Kopański. Samorządowców z regionu reprezentował starosta bielski Andrzej Płonka, a prezydenta Bielska-Białej Jarosława Klimaszewskiego – zastępczyni naczelnika Wydziału Kultury i Promocji Urzędu Miejskiego Anna Zgierska.
– W tym szczególnym dniu czcimy pamięć Alicji Janiny Tyczkowskiej. Jesteśmy dumni, że tacy ludzie jak ona – świadkowie i uczestnicy najtrudniejszych chwil naszej historii – wybrali Bielsko-Białą jako swoje miejsce do życia. Ich obecność wzbogaciła nasze miasto nie tylko doświadczeniem, ale też wartościami: patriotyzmem, niezłomnością i troską o wspólne dobro. Dzisiaj, w 81. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, mamy zaszczyt podkreślić zasługi śp. Alicji Tyczkowskiej dla odzyskania godności narodu polskiego, biorąc udział w odznaczeniu tej mogiły plakietą Grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski – mówiła Anna Zgierska.
– To 13. taka naklejka na bielskich nekropoliach i swoista pieczęć, szczególny dowód, jak wspaniali oraz zasłużeni bielszczanie i bielszczanki są częścią historii tego miasta. Skoro pamięć o przodkach buduje tożsamość społeczeństwa, każdy z tych znaków, niewielkich naklejek, może wzbudzić w przechodzących młodych ludziach ciekawość. Za zainteresowaniem pójdzie wiedza i zaduma. A to pozostawi niezatarty ślad w świadomości chłopaka czy dziewczyny, że ich rówieśnica kilkadziesiąt lat temu ryzykowała życiem, by oni w 21. wieku byli dumnymi, wolnymi Polakami, obywatelami wspaniałej ojczyzny. To z tych wartości Bielsko-Biała czerpie siłę. To one stanowią fundament, na którym budujemy naszą wspólnotę i z dumą przekazujemy kolejnym pokoleniom – by pamięć o powstańcach warszawskich nie gasła, lecz inspirowała nas każdego dnia – zakończyła.
Wojskową asystę honorową wystawił 133 Batalion Lekkiej Piechoty w Cieszynie 13 Śląskiej Brygada Obrony Terytorialnej im. ppłka. dypl. Tadeusza Puszczyńskiego. Oprawę muzyczną zapewnili muzycy z Bielskiej Orkiestry Dętej formacji wojskowej. W wydarzeniu udział wzięła rodzina Alicji Tyczkowskiej – siostra Irena i córki Hanna i Elżbieta, a także wojskowi, reprezentanci organizacji kombatanckich, stowarzyszeń, harcerzy oraz mieszkańcy Bielska-Białej.
Życiorys uczestniczki powstania na cmentarzu przedstawiał Anna Binek-Zajda z Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach.
Alicja Janina Tyczkowska z domu Bafeltowska urodziła się 24 czerwca 1925 r. w Gawłówku w powiecie płońskim, w rodzinie Jana i Feliksy Rębeckiej. W czerwcu 1942 r. jako uczennica Szkoły Handlowej w Legionowie przystąpiła do konspiracji, wprowadzona i zaprzysiężona przez prof. Wandę Tomczyńską Alę – polonistkę, prowadzącą komplety tajnego nauczania, a zarazem komendantkę Wojskowej Służby Kobiet w Legionowie. Przyjęła pseudonim Czajka. Otrzymała przydział – VII Obwód Obroża (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej – Rejon I Marianowo-Brzozów (Legionowo). Początkowo pełniła służbę jako kolporterka prasy podziemnej i łączniczka, następnie – od czerwca 1943 roku do momentu wybuchu Powstania Warszawskiego – pracowała w prowadzonej przez Wandę Tomczyńską kancelarii sztabu Rejonu I. Na początku 1944 roku ukończyła tajny kurs sanitarny i gospodarczy. Brała czynny udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka komendantki Wojskowej Służby Kobiet, potem przeszła do służby w szpitalu powstańczym Rejonu I, w którym pracowała do końca października 1944 r., kiedy to Sowieci wysiedlili mieszkańców poza linię frontu, do Radzymina. Po uzyskaniu matury w 1946 roku rozpoczęła pracę w Szkole Powszechnej nr 121 w Warszawie. Równolegle podjęła studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1953 roku mieszkanka Bielska-Białej. W trybie zaocznym studiowała w Katowicach pedagogikę opiekuńczą. W latach 1963-1980 pracowała w Szkole Podstawowej nr 9 w Bielsku-Białej, a następnie do 1988 r. w Zespole Szkól Zawodowych. Zmarła 17 października 2022 r. Wielokrotnie odznaczana m.in. Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Medalem Wojska, Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Partyzanckim, Odznaką Pamiątkową Syn Pułku. Spoczywa na cmentarzu Parafii Katedralnej św. Mikołaja przy ul. Grunwaldzkiej.
Źródło: Urząd Miejski w Bielsku-Białej – Jacek Kachel
