Atak dzików: Spacer grozy

Mieszkanka przysiółka Żurówka w Górkach Wielkich na początku września poszła na spacer do pobliskiego lasku. Było koło 19.00. Zabrała ze sobą Dextera, który – jak większość psów – bardzo lubi takie przechadzki. Nie był to pierwszy spacer w to miejsce, ale nasza Czytelniczka w życiu nie spodziewała się, że będą tam… dziki.

– W lasku nad potokiem rosną grzyby i zagląda tam wiele osób. Nie tylko okoliczni mieszkańcy. Przeszłam przez potok na górkę za ogrodzenie z drutu kolczastego, bliżej pola z kukurydzą. Dexter był na smyczy obok mnie. Rozglądałam się za grzybami i nagle spomiędzy drzew wyszły dziki. Locha i kilka młodych sztuk. Zamarłam na moment, a potem zaczęłam się wycofywać. Sama nie wiem, jak pokonałam ten drut kolczasty, jeszcze potknęłam się o spróchniały pniak. Pozbierałam się i wdrapałam na wysoki brzeg potoczku od strony zabudowań. Ze strachu puściłam smycz. Dexter stanął w mojej obronie, ale został otoczony przez stado i zaatakowany. Krzyczałam, darłam się wniebogłosy, żeby dziki odstraszyć. Nie wiem, czy to coś pomogło. Atak trwał minutę, może dwie. Pies jakoś wyrwał się i dobiegł do mnie. Był cały we krwi. Z lewego boku wisiały płaty skóry i mięsa. Widok był straszny. Zszokowana złapałam za telefon i zadzwoniłam do przychodni weterynaryjnej w Skoczowie. Błagałam, żeby weterynarz zaczekał, bo pies potrzebuje natychmiastowej pomocy. Zawieźliśmy z synem psa do Skoczowa, gdzie od razu trafił na stół operacyjny. Cały czas byłam w szoku. W dodatku odczuwałam ból w klatce piersiowej i nodze po tym wywróceniu się na pniaku – relacjonuje Grażyna Łobacz, panując z trudem nad emocjami.

Poszliśmy na miejsce, gdzie doszło do incydentu. Teren pomiędzy potoczkiem a uprawą kukurydzy jest całkowicie zryty. Dziki buszują w uprawie i wychodzą od czasu do czasu, żeby napić się wody. Spotkanie takiej watahy może skończyć się dla człowieka źle. Wystarczy gwałtowny ruch, a dzik może odebrać to jako zagrożenie dla przychówku i zaatakować.

– Po mojej przygodzie uczuliłam sąsiadów na niebezpieczeństwo czające się w kukurydzy. Dziki nikogo i niczego się nie boją. Czują się jak u siebie. Nie wiem, od kiedy tutaj żerują. Mam złe przeczucie, że może dojść do jeszcze większego nieszczęścia niż to, co nas spotkało. Bo tam biegają sobie beztrosko dzieci z pobliskich domostw. Bawią się w tym lasku nad potoczkiem. A jak tak jeszcze któreś wejdzie w kukurydzę? Lepiej nie myśleć, co może się stać. Mówiłam o tym wszystkim tutejszym myśliwym. Nie wiem, czy potrafią temu jakoś zaradzić, chociaż odstraszyć czy wypłoszyć to dzikie stado – mówi mieszkanka Żurówki.

Zgodnie z przepisami, zwierzyna będąca w stanie wolnym jest własnością Skarbu Państwa. – Ten przypadek z Górek Wielkich trzeba zaliczyć do zdarzenia losowego. Nie doszło bowiem do sytuacji, by kogoś pociągnąć do odpowiedzialności za to zachowanie zwierzyny, przykładowo, że była płoszona podczas polowania. Reakcja lochy prowadzącej warchlaki miała charakter obronny. Mogła poczuć zagrożenie na widok psa, który dla dzików jest naturalnym wrogiem – mówi Leon Mijal, ustroński nadleśniczy. – Ta wieczorowa pora to już czas aktywności dzików, które wychodzą ze swoich legowisk. Kukurydza jest jednym z takich miejsc. One tam „mieszkają” i żerują, ale też wychodzą na otwartą przestrzeń. Nie ma sposobu, żeby dziki wypłoszyć, bo i tak wrócą – dodaje.

navigate_before

navigate_next

Leśnicy wiedzą z doświadczenia, że dzik nie atakuje ludzi sam od siebie. Może to jednak nastąpić, kiedy człowiek pojawi się niespodziewanie na jego drodze i zwierzę wystraszy się, zwłaszcza locha z młodymi. A szczególnie groźny bywa dzik zraniony. Wtedy atakuje z furią. Najczęściej jednak dziki powodują szkody, czasami bardzo duże, w uprawach rolnych. Za zryte pole można wystąpić o odszkodowanie do koła myśliwskiego z danego terenu, natomiast za przypadkowe spotkanie dzika w terenie i ewentualny uszczerbek na zdrowiu człowieka czy psa, nikt nie ponosi odpowiedzialności…

Dextera udało się uratować dzięki fachowej i błyskawicznej pomocy lekarza weterynarii. Szycie ran trwało trzy godziny. Goją się ciężko. Trzeba było usunąć część mięśni z powodu martwicy. Na szczęście dla tego dzielnego czworonoga, wnętrzności nie zostały naruszone. Pies wymaga teraz stałej opieki i rehabilitacji.