W obszarze rozwoju osobistego człowieka wyróżnia się granice fizyczne i emocjonalno-psychologiczne. Granice fizyczne wiążą się z ludzkim ciałem. Dotyczy to zarówno kontaktów intymnych, ale również przejawia się przykładowo w fizycznej odległości, jakiej osoba potrzebuje, żeby czuć się komfortowo w trakcie przebywania z innym człowiekiem. Oprócz granic fizycznych istnieją również granice psychologiczno-emocjonalne, które dotyczą naszej integralności i emocjonalnej przestrzeni pt.: „gdzie zaczynam się JA?”.
Aktualnie w Polsce wciąż wiele Kobiet przyznaje się do tego, że ma duży problem z asertywnością, z odmawianiem lub wyrażaniem wprost czego chce. Powyższe zagadnienie wiąże się bezpośrednio z uszkodzeniem granic.
Źródło problemu z asertywnością
Najczęściej źródłem problemów z własnymi granicami i asertywnością w relacjach jest bardzo mocno stłumiona złość w dzieciństwie lub na etapie dorastania. W rozwoju osobistym wskazuje się, że emocja złości jest obrończynią granic człowieka, gdyż pojawia się w ludziach właśnie wtedy, jak ktoś próbuje je przekroczyć.
Pomimo tego, że złość jest podstawową emocją, która w istocie ostrzega ludzi przed jakąś formą nadużycia względem nich, wciąż jest bardzo nieakceptowana i tłumiona, szczególnie wśród Kobiet. Wciąż popularne są powiedzenia, które tamują złość w zarodku m.in.:
1) nie wypada się złościć bo to niegrzeczne,
2) złość piękności szkodzi.
Przykładami przekraczania granic są np.:
- przekarmianie dziecka,
- ścięcie włosów dziecka pomimo sprzeciwu,
- wszystkie przekroczenia fizyczne tj. bicie, wykorzystanie seksualne,
- udzielanie ciągłych rad, w jaki sposób osoba powinna żyć, pomimo że nie prosiła ona o radę,
- stale kontrolowane przez rodzica, czy później przez partnera; brak uszanowania prywatności.
Skutki naruszonych granic
Głównym skutkiem stale naruszanych granic jest przyjmowanie postawy uległej w dorosłym życiu i problem z asertywnością w relacjach międzyludzkich. Znajomość swoich granic jest zaś niezbędna do tworzenia autentycznych relacji, w których możliwe jest szczere wyrażanie swoich potrzeb i odmawianie kiedy coś nie jest w zgodzie z nami.
Jak być asertywnym?
Asertywność nie polega na agresywnym mówieniu nie. Asertywność to postawa, w której nie naruszamy granic innej osoby, ale równocześnie nie przyjmujemy pozycji uległej z naruszeniem naszej integralności.
Z uwagi na to, że źródłem problemu jest stłumiona złość i często nieznajomość własnych granic konieczne jest w pierwszej kolejności zrozumienie i przepracowanie w nas samych tych kwestii. W tym zakresie niesamowicie pomaga rozwój osobisty, czyli wkroczenie na drogę poznania samego siebie. Wsparciem i odpowiedzią są dedykowane warsztaty dla Kobiet, które pomagają Kobietom w odzyskaniu kontaktu ze swoimi emocjami oraz wzmocnieniu umiejętności interpersonalnych.
