Mowa o długoletniej kierowniczce zespołu regionalnego „Brenna”, osobie zawsze dbającej o podtrzymywanie lokalnej tradycji i kultury.
Anna Źlik uhonorowana została indywidualną nagrodą ministra kultury i dziedzictwa narodowego za osiągnięcia dla kultury i ochrony dziedzictwa kulturowego. Laur został przyznany przez ministra Piotra Glińskiego na wniosek Regionalnego Ośrodka Kultury w Bielsku Białej.
Przy tej okazji, pokrótce przybliżamy sylwetkę pani Anny. Urodziła się, wychowała i całe życie spędziła w Brennej, Jest osobą oddaną swojej małej ojczyźnie, wychowaną w poszanowaniu do tradycji i historii. Od dziecka aktywnie działała w Zespole Regionalnym „Brenna”, a folklor i regionalizm zawsze stanowiły dla niej jedną z najwyższych wartości, które starała się zarówno pracą zawodową, jak i społeczną, ocalić od zapomnienia.
W 1975 r. została kierownikiem Gminnego Ośrodka Kultury w Brennej. Spośród wielu inicjatyw, jakie w tym okresie podejmowała do przełomowych należy wprowadzenie cyklu wydarzeń „Gronie nasze, Gronie”. Zamysłem tego przedsięwzięcia było promowanie zespołów, kapel i orkiestr o charakterze ludowym. Jest również autorką wielu okazjonalnych wierszy, pisanych gwarą breńską, o której czystość i trwałość Anna Źlik zawsze dbała z ogromnym pietyzmem. Przez całe życie, z ogromną determinacją, dbała też o zachowanie dla przyszłych pokoleń gwary breńskiej, obrzędów, tradycji, pieśni i stroju górali śląskich. Z zaangażowaniem wyszukiwała zapomniane już pieśni, teksty powinszowań, obrzędy i tradycje, jest więc skarbnicą wiedzy o pieśniach i muzyce, ale też o detalach obrzędowości, które czynią Brenną jedyną w swoim rodzaju.
W 2000 r. Anna Źlik przejęła kierownictwo nad Zespołem Regionalnym „Brenna” im. Józefa Macha, który do dziś aktywnie działa oraz prowadzi ceremoniał podczas tradycyjnych uroczystości, takich jak: Noc Świętojańska i Dożynki Ekumeniczne w Brennej. Na bazie zebranej wiedzy, a także wieloletnich doświadczeń, budowała dla Zespołu choreografie i scenariusze widowisk, które wielokrotnie zdobywały w licznych przeglądach o zasięgu regionalnym i wojewódzkim najwyższe uznanie jurorów. Najważniejsze nagrody, które przyznano zespołowi pod jej kierownictwem, to: Złote Żywieckie Serce podczas międzynarodowego Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu (1999 r. za program „Stawiani Dziada i Moja”; 2001 r. za program „Dożynki u Moskały”; 2012 r. za program „Wesele u Moskałów”) oraz Srebrna Ciupaga podczas międzynarodowego Festiwalu Ziem Górskich w Zakopanem (2012 r. za program „Wesele u Moskałów”).
Wszystkie podejmowane na rzecz folkloru inicjatywy zawsze miały charakter społeczny – jak sama mówi, a wynagrodzeniem pani Anny był fakt, że dzięki działalności Zespołu „Brenna”, spuścizny jej ojca – Józefa Macha – wiele aspektów folkloru Górali Śląskich w Brennej udało się utrzymać. Podczas Tygodnia Kultury Beskidzkiej zespół zdobywał nagrody 22 razy (7 Żywieckich Serc, 10 nagród regulaminowych, 1 wyróżnienie, 4 nagrody instruktorskie). Pod kierownictwem pani Anny „Brennej” przyznano w 2013 roku nagrodę Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych w Wiśle oraz Nagrodę im. Oskara Kolberga za całokształt działalności.
W uznaniu za jej zasługi otrzymała również:
2004 – nagrodę instruktorską Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu, przyznana przez komisję artystyczną oceniającą zespoły podczas Festiwalu.
2011 – Srebrną Cieszyniankę – Laur Ziemi Cieszyńskiej, przyznany za zasługi dla kultury Śląska Cieszyńskiego przez Radę Samorządów Powiatu Cieszyńskiego.
2013 – Nagrodę im. ks. Leopolda Szersznika – w kategorii upowszechniania kultury za popularyzację wspartej na lokalnych tradycjach kultury tanecznej w regionie oraz upowszechnianie tańców regionalnych Śląska Cieszyńskiego, przyznana przez władze powiatu cieszyńskiego.
2014 – Srebrną Odznakę Honorową za zasługi dla Województwa Śląskiego – przyznawaną przez Sejmik Województwa Śląskiego.
2018 – Nagrodę Instruktorską Beskidzkiego Obszaru Kulturowego przyznana przez Zarząd Województwa Śląskiego.
Gratulacje dla Pani Ani
Uhonorowana nie żyje, że czarno białe zdjęcie sprzed lat? Urodziła się jak każdy, kiedy? – o wiek kobiet się nie pyta?