Matterhorn to błogi sen każdego alpinisty. Jeden z najwyższych szczytów Alp charakteryzuje się nie tylko wysokim poziomem trudności w zakresie wspinania się, ale również wyglądem, który jednych odstrasza, innych zachwyca. Co warto wiedzieć o szczycie Matterhorn?
Matterhorn, czyli „Góra Gór”
Znajdujący się na wysokości 4478 metrów n.p.m. szczyt Matterhorn jest marzeniem wielu alpinistów. Wejście na Matterhorn jest jednak niebezpieczne – co roku w trakcie wspinaczki ginie kilku lub kilkunastu turystów, głównie z uwagi braku wystarczającego doświadczenia do wspinania się na tego rodzaju szczyt. Łącznie, próbując wejść na szczyt, swe życia straciło ponad 500 wspinaczy.
Matterhorn leży na granicy pomiędzy Włochami a Szwajcarią. We Włoszech nazywane jest Monte Cervino, czyli „Górą Jeleni”. W Szwajcarii bywa określany mianem „Góry Gór” i alpejskiego symbolu tego kraju. Specyficzna sylwetka góry zawdzięczana jest bardzo ostrym krawędziom poszczególnych czterech grań. Skalno-lodowa naturalna konstrukcja wznosi się wśród lodowców Alp Pennińskich. Matterhorn ma jedne z najostrzejszych zboczy w całych Alpach. Wszystkie powyższe cechy tego szczytu wpływają na to, że śmiałków, marzących o zdobyciu Matterhorn, zdecydowanie nie brakuje.
Jak wejść na Matterhorn? Wybór drogi
Istnieje kilka sposobów na wejście na Matterhorn. Do najczęściej wybieranych możliwości należy zaliczyć cztery trasy. Pierwsza, o trzecim stopniu trudności na cztery możliwe, wiedzie ze szwajcarskiego schroniska Hörnlihütte. Stamtąd na szczyt droga przebiega po najmniej ostrej grani góry, czyli Hörnli. Trzy pozostałe możliwe trasy charakteryzują się już najwyższym poziomem trudności wspinaczkowej. Zdecydowanie nie są zalecane dla osób początkujących, a nawet średnio-zaawansowanych. Do wspinaczki potrzebny jest także profesjonalny sprzęt. Wiodą one przez trzy pozostałe granie Matterhorn. Pierwsza przez Lion, rozpoczyna się od strony włoskich schronisk Carrel lub Savoia. Druga, przez Zmutt, zaczyna się również od schroniska Hörnlihütte. Trzecia, ostatnia, wiodąca na szczyt po zboczu Furggen, rozpoczyna się we włoskim Bivacco Oreste Bossi.
Warto jednak wspomnieć, że na turystów głodnych widoków rozciągających się ze szczytu Matterhorn, którzy nie mają wystarczających umiejętności wspinaczkowych, czekają alternatywne udogodnienia. Największym jest możliwość wejścia na szczyt z wykwalifikowanym przewodnikiem. Na wysokość ok. 2500 metrów n.p.m. wjechać można kolejką. Stacja końcowa znajduje się niedaleko (dwie godziny drogi) wspomnianego schroniska Hörnlihütte, w którym pracują przewodnicy. Następnego dnia gotowi są profesjonalnie służyć pomocą przy wejściu na szczyt, cały czas ubezpieczając turystę liną i wskazując najlepsze ścieżki.
Jakie mogą być wady takiego rozwiązania? Z pewnością mankamentem są duże koszty. Jazda kolejką górską, nocleg i pożywienie w schronisku i wynajem instruktora to koszt zwykle nie niższy, niż ok. 1700 CHF (franków szwajcarskich). W zależności od kursu wymiany walut oznacza to cenę rzędu sześciu, siedmiu tysięcy złotych.
