Strażak z Bielska-Białej uratował życie mężczyźnie. Oddał szpik bliźniakowi genetycznemu zza oceanu

Na początku maja funkcjonariusz Komendy Miejskiej PSP w Bielsku-Białej mł. asp. Tomasz Harat, wziął udział w procedurze pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych. Jest to procedura ratująca życie osobom chorym na nowotwory krwi. Po pomyślnym zabiegu strażak podarował szansę na życie dorosłemu mężczyźnie ze Stanów Zjednoczonych, zostając faktycznym dawcą szpiku.

– W 2017 roku zachęcony przez koleżanki ze studiów zarejestrowałem się w bazie potencjalnych dawców szpiku. Rejestracja polegała na pobraniu wymazu z wewnętrznej strony policzka oraz wypełnieniu formularza. Była to dla mnie prosta sprawa, a podobno mogłem tym komuś pomóc w przyszłości. Od tego czasu o sprawie zapomniałem – mówi Tomasz Harat.

Pod koniec stycznia 2021 roku dostał telefon z Fundacji DKMS. Ktoś potrzebował jego szpiku kostnego. – Ciekawiło mnie jak to jest oddawać szpik, wcześniej tylko dwa razy zdarzyło mi się oddać krew. Pan z Fundacji DKMS szczegółowo przedstawił mi sprawę, zgodziłem się na pobranie szpiku z krwi obwodowej. Dowiedziałem się również o ewentualnej opcji pobrania szpiku z talerza kości biodrowej, która jest zabiegiem pod narkozą. Decyzja o wyborze metody należy do lekarzy z kliniki transplantacyjnej – dodaje.

Kilka dni później miał już robione pierwsze badania krwi, mające sprawdzić czy jest zgodność z biorcą. Końcem kwietnia przeszedł kolejne badania potrzebne, żeby go zakwalifikować. – Na początku maja przybyłem do kliniki, aby oddać szpik. Panie pielęgniarki podpięły mnie na cztery godziny do maszyny, z jednej ręki krew wypływała, do drugiej wracała w obiegu zamkniętym, a maszyna odseparowywała komórki. Po pobraniu dostałem legitymację Dawcy Przeszczepu oraz informację, że udało się w jakiś sposób pomóc mojemu ,,bliźniakowi genetycznemu”, którym okazał się być dorosłym mężczyzną zza oceanu. Cieszę się, że mogłem pomóc i to jest dla mnie najważniejsze. Polecam każdemu przyłączenie się do akcji. Nic nas to nie kosztuje, a świadomość, że komuś ratujemy życie sprawia wielką radość – kończy.