W salach ekspozycyjnych w oficynach zamkowych w Żywcu oglądać można wystawę „Bohaterowie niepodległej” poświęconą podpułkownikowi dyplomowanemu Władysławowi Steblikowi.
Władysław Steblik urodził się 22 października 1898 roku w podżywieckiej Tresnej. Służbę wojskową rozpoczął w cesarsko-królewskiej armii austro-węgierskiej w 1916 roku. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej wstąpił w szeregi wojska polskiego. Walczył na froncie polsko – ukraińskim, w obronie Lwowa, a następnie w wojnie polsko – radzieckiej.
W listopadzie 1932 roku został zastępcą attaché wojskowego przy polskiej ambasadzie w Berlinie. W czasie pobytu w Berlinie, w ramach Referatu Zachód Sztabu Generalnego, był kluczową postacią opracowującą studium ”Niemcy”, w którym bardzo trafnie przewidział rozwój wypadków w 1939 roku.
Walczył w kampanii wrześniowej w 1939 roku, a 20 września, po bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, trafił do niewoli. Przebywał w obozach jenieckich w Murnau, Spitzberg, Codlitz, Lubeka i Doessel. 27 września 1944 roku został ciężko ranny po tym jak alianci omyłkowo zbombardowali oflag Doessel. Po wyzwoleniu obozu leczył się w szpitalach w zachodniej części Niemiec.
W czasie pobytu w szpitalach pisał wspomnienia i sporządzał analizę kampanii wrześniowej, co opisał potem w wydanym „Zarysie działań wojennych Armii Kraków w kampanii wrześniowej 1939” w Londynie w 1949 roku. Do Żywca powrócił w 1947 roku. Zajął się pracą naukowo-historyczną pisząc między innymi artykuły w „Wojskowym Przeglądzie Historycznym”. Przez lata dopominał się o odznaczenia dla żołnierzy września z 1939 roku.
Zmarł 16 czerwca 1971 roku w Żywcu Sporyszu, a pochowano go na cmentarzu Przemienienia Pańskiego w Żywcu.