Regulamin ważniejszy od człowieka. Chory na białaczkę niewpuszczony do autobusu

Chorujący na zaawansowaną białaczkę 77-letni bielszczanin przeżył koszmar na dworcu w Krakowie. Nie został wpuszczony do autobusu i przekonuje, że potraktowano go skandalicznie, choć był wręcz wykończony. – Usiadłem na ławce i zacząłem płakać – mówi. Jak się okazało, popularny muzyk z Bielska-Białej przegrał z bezlitosnym w takich sytuacjach regulaminem.

Został sam

Janusz Gawlas zjeździł niemal cały świat. Jest znany w regionie z działalności muzycznej, wokalnej i prezenterskiej. – Z ministerstw otrzymałem odznaczenia „Zasłużonego działacza kultury” i Srebrny Krzyż Zasługi, a od miasta laur „Zasłużonego dla rozwoju Bielska-Białej”, do tego wiele nagród muzycznych, bo przez dziesięciolecia prowadziłem tysiące imprez ze znanymi wykonawcami w kraju i za granicą – mówi.

Obecnie życie 77-latka nie jest usłane różami. – Z całej dziesięcioosobowej rodziny zostałem sam, bo rodzice i rodzeństwo już nie żyją, a żona od lat mieszka ze swoją sędziwą i chorą matką w jej mieszkaniu. Teściowa wymaga całodobowej opieki. Jestem zatem zdany wyłącznie na siebie i paru przyjaciół muzyków, z którymi przez wiele lat koncertowałem. Starają się mi pomagać, zawożąc mnie na badania czy terapie – wyznaje. Bielszczanin cierpi na zaawansowaną białaczkę, co zmusza go do składania regularnych wizyt w Instytucie Onkologii im. Marii Curie-Skłodowskiej w Krakowie.

23 sierpnia wczesnym rankiem udał się do Krakowa. – Wiadomo, że przyjaciele nie zawsze dysponują czasem, więc muszę korzystać z usług firmy Lajkonik. Firma ta jest, niestety, monopolistą jeśli chodzi o bezpośrednie i szybkie połączenia z Bielska do Krakowa przez Tychy. Pokonywałem tę trasę przez ostatnie trzy lata walki z chorobą. Wielokrotnie więc miałem okazję zaobserwować zwyczaje i zachowania kierowców w stosunku do ich klientów. Częściej uprzejme, ale też lekceważące czy wręcz aroganckie. Apogeum tych ostatnich przeżyłem właśnie 23 sierpnia. Wyjechałem rano z dworca PKS w Bielsku o 7.30. Autokar dotarł do Krakowa w miarę planowo, więc wyruszyłem piechotą przez rynek aż na ulicę Garncarską, gdzie mieści się Instytut. Lał rzęsisty deszcz, więc totalnie przemoczony pojawiłem się przed gabinetem chirurgii onkologicznej. O toczących się tam scenach rodem z horrorów nie będę mówił, bo wszyscy wiedzą w jakiej zapaści jest służba zdrowia – opowiada.

Usiadł i zapłakał

Na przejazd Lajkonikiem kupił przez internet bilety w obie strony i wydrukował je w formacie A4. Nie mogąc przewidzieć czasu trwania kontrolnych badań, w tym USG i tomografii, asekuracyjnie bilet powrotny zarezerwował na 16.45. – Tymczasem okazało się, że lekarz wykonujący określone badanie jest nieobecny i po ustaleniu kolejnego terminu mogłem wcześniej opuścić Instytut. Zdarzało się to już wielokrotnie, że bez uprzedniego powiadomienia odsyłano mnie od razu do domu lub – przeciwnie – przetrzymywano do późnych godzin popołudniowych. Trudno więc z góry ustalić godzinę powrotu do domu. Nikogo to nie wzrusza, że ja – jako bardzo cierpiący pacjent, a mój ból jest niemal nieustanny, muszę pokonywać zawsze trasę o długości 120 kilometrów w jedną stronę. Jest to nie lada wyczyn dla kogoś w moim wieku, więc do domu wracam maksymalnie wyczerpany – zwraca uwagę.

Z nadzieją, że tym razem uda mu się wyjechać wcześniej, udał się na dworzec autobusowy. Szedł pół godziny w ulewnym deszczu. Jak opisuje, był nie tylko przemoczony, ale obolały i skonany. – Już prawie nie działają na mnie środki przeciwbólowe – wskazuje. Z ulgą przyjął przyjazd autokaru o 13.30. – Wszedłem na schodki i niezwykle uprzejmym tonem, bo z reguły jestem uprzedzająco kulturalny, zapytałem kierowcę, czy może mnie zabrać tym kursem, bo co prawda mam bilet na 16.45, ale wracam z Kliniki Onkologicznej (na co przedłożyłem dokument), jestem bardzo słaby, cierpiący, wyczerpany i nie jestem w stanie czekać na tym obskurnym dworcowym wydmuchowisku kolejnych godzin. Ku mojemu zdumieniu i przerażeniu, kierowca od razu huknął na mnie bardzo agresywnie i polecił natychmiast opuścić autobus. Ponowiłem prośbę, ale jego agresja narastała. Prosiłem jeszcze raz, aby mi pozwolił wejść, a ja – po usadowieniu ciężkiego plecaka (zawsze wożę rzeczy do szpitala, bo nigdy nie wiem, czy mnie tam nie zatrzymają) na którymś z foteli – wykupię zaraz dodatkowo nowy bilet. Wtedy usłyszałem głośne „won mi stąd”, „wynocha”, a na końcu „spier…” i gest jakby wypychający mnie ze schodków. Nie pomogły dokumenty z kliniki, jakie pokazałem. „Gówno mnie to obchodzi” – usłyszałem. – Ludzie stali zbaraniali, jak zwykle, nie wiedzieli o co chodzi i nikt nie stanął w mojej obronie. Byłem maksymalnie zszokowany. Powsiadali wszyscy, co najmniej połowa była bez biletów, bo płacili gotówką bądź komórkami. Ja stałem oniemiały i przerażony. Autobus ruszył, wycofując się tyłem ze stanowiska. W tym momencie podbiegła jakaś spóźniona kobieta z bagażem. Kierowca się zatrzymał, musiał jej otworzyć luk bagażowy. Stałem blisko i zakomunikowałem mu, że to, jak mnie potraktował, jest niebywałym chamstwem i że tego wydarzenia nie pozostawię bez echa. Przez szybę zobaczyłem jeszcze skierowany do mnie zza kierownicy „palec Lichockiej”. Usiadłem na zimnej mokrej ławce i rozpłakałem się z bezsilności – relacjonuje Janusz Gawlas.

Nie pomógł też telefon do przewoźnika. „Pan jest analfabetą, chyba nawet bez podstawówki, bo nie umie przeczytać regulaminu”, „może sobie pan zgłaszać pretensje gdzie chce”, „jest pan pewnie bardzo niedobrym, nielubianym, zaczepnym człowiekiem”, „jak się nie podoba, to może pan sobie wynająć taxi” – rzekomo miał usłyszeć. – Potem z kpiną w głosie zaproponowano mi, abym sobie przebukował bilet na tę godzinę, już po odjeździe autokaru! I tak nie mógłbym tego dokonać z komórki, tylko z komputera stacjonarnego po… przyjeździe do domu – rozkłada ręce. Opisując tę całą sytuację, nie szczędzi dosadnych słów pod adresem pracowników firmy, z którymi miał kontakt. Jak sobie przypomina, przed laty doszło między nimi – z powodu spóźnienia autobusu – do spięcia i też miał zostać niekulturalnie potraktowany.

Przecież znał regulamin

W Lajkoniku nie zbagatelizowano sytuacji. Obiecano nam wyjaśnić sprawę, porozmawiać z pracownikami, którzy mieli kontakt z bielszczaninem oraz – jeśli to będzie możliwe – przejrzeć zapis monitoringu. Po dziesięciu dniach nasza redakcja otrzymała odpowiedź. – Po rozmowie z kierowcą autokaru jak i z panią z infolinii, która miała wtedy dyżur, podajemy co następuje. Mianowicie, kierowca potwierdza, że przyszedł pasażer na kurs o 13.30 z Krakowa do Cieszyna i chciał jechać tym kursem, ale miał bilet wykupiony na 16.45. Kierowca poinformował, że nie może go zabrać na tym bilecie z innej godziny, gdyż nie ma go na liście na swoim kursie. Niemniej jednak zasugerował pasażerowi, żeby to sam pasażer zadzwonił na infolinię i poprosił o zmianę tego biletu na 13.30, wtedy to kierowca będzie mógł go zabrać. Pasażer stwierdził, że jednak chce jechać na tym bilecie (z 16.45) o 13.30. Kierowca odmówił pasażerowi kilkukrotnie stanowczo, aczkolwiek grzecznie, bez żadnych inwektyw czy obraźliwych słów, które podaje pan Janusz – stwierdza pracownik firmy, który w jej imieniu przesłał oświadczenie.

– Pani z infolinii powiedziała, że faktycznie dzwonił pasażer i poprosił o zmianę godziny biletu. Wtedy to pani zasugerowała, żeby wykupił bilet u kierowcy o 13.30 (gdyż będzie to szybciej), a następnie jeżeli chodzi o bilet z 16.45, żeby wysłał e-maila z biletem z 16.45 z prośbą o zwrot dołączając skan (lub zdjęcie) biletu kupionego u kierowcy z 13.30. Pasażer nie chciał jednak kupić biletu u kierowcy ani wysłać takiego e-maila, twierdząc, że ma prawo jechać kursem o 13.30 na bilecie z 16.45, gdyż jest ciężko chory. Mimo że na bilecie widnieje zapis: „Przypominamy! Bilet jest ważny tylko na określony na bilecie dzień, godzinę i trasę przejazdu. Zgodnie z regulaminem odbycie podróży jest możliwe tylko po okazaniu kierowcy biletu wydrukowanego lub na urządzeniu elektronicznym z ekranem minimum 4 cale. Pasażer zobowiązany jest przybyć na przystanek 15 min. przed godziną odjazdu. Bezpodstawne skorzystanie ze zniżki skutkuje koniecznością dopłaty do pełnego biletu w autokarze” – stwierdza przewoźnik.

W Lajkoniku zwracają uwagę, że pasażer przyszedł około 10 minut przed odjazdem, miał więc sporo czasu na załatwienie spraw ze zmianą biletu. – Niestety, nie ma możliwości jazdy na bilecie z jednej godziny na kursie o innej godzinie, gdyż kierowca nie może zabrać nikogo, kogo nie ma na liście – tak było w tym przypadku. Bardzo nam przykro, że pan Janusz jest ciężko chory. Życzymy mu dużo zdrowia. Niemniej jednak kierowców jak i pracowników z infolinii obowiązują pewne zasady i wytyczne, i nie mogą ich łamać – tłumaczy firma. Pracownicy zaprzeczają też, jakoby miały paść obraźliwe sformułowania: – Jeżeli chodzi o zarzuty, jakoby kierowca jak i pani z infolinii mieli używać słów obraźliwych pod adresem pasażera, to zarówno kierowca jak i pani z infolinii mówią, że nic takiego nie miało miejsca, tzn. nie używali takich obraźliwych słów.